"Het doel van de sector is het zoeken naar nieuwe markten om te overleven en om de productiviteit op alle mogelijke wijzen te verbeteren."

- De twee laatste jaren zijn voor de sector behoorlijk moeilijk geweest. ¿Welke balans maakt u van de situatie op?

- Welnu, op dit moment zijn alle jaren moeilijk. Van 2004 tot 2007 hebben we zeer tumultueuze jaren doorgemaakt, zoals u zich waarschijnlijk zult herinneren. De prijs van staal steeg elke maand, waardoor wij, de fabrikanten, gedurende drie jaar tot tweemaal per jaar de prijzen moesten verhogen. Gelukkig had de markt begrip voor deze stijging, er was geen andere oplossing, waardoor we door konden gaan. De verkoopcijfers stegen maar echter niet de exploitatierekening.

 Vanaf 2008 stabiliseerden de prijzen maar begon de crisis. In het tijdschrift van 2009 heb ik gezegd, dat we weleens op het dieptepunt zouden kunnen zijn. Ik heb echter ook gezegd dat we op dat dieptepunt tot aan onze oren in de problemen zouden kunnen zitten, waar we nog lange tijd doorheen zouden moeten zwoegen.

Zodra de bedrijven hun jaarrekeningen over 2009 presenteren, zullen we de harde waarheid van de situatie onder ogen krijgen en de invloed daarop op hun jaarrekeningen.

- Hoe is de situatie nu en wat zijn de vooruitzichten?

-Op dit moment, een jaar later, in 2010, bevinden wij ons nog steeds op de bodem. De interpretaties of wensen van toen zijn niet uitgekomen. De algemene aanpassing is vertraagd. De crisis was heel groot. Dat hebben we wel goed ingezien. Wij, niet enkel de overheid maar ook andere agenten op de markt, wilden niet alle noodzakelijke aanpassingen doorvoeren, wellicht om de hoop levende te houden. Wij hebben onszelf misleid met plannen E, openbare promoties, enz., zonder de zaak daadwerkelijk het hoofd te bieden.

Nu zal de aanpassing duurder zijn en zal de tweede helft van 2010 kritieker zijn, met minder consumptie, minder bouwwerken, minder vertrouwen in de investeerders en veel betaalproblemen waardoor meer faillissements- of eenvoudige processen zullen voorkomen van "ik verdwijn en betaal niet".

-Welke nieuwe ontwikkelingen zou u benadrukken op normeringsgebied? Heeft de sector behoefte aan een aanpassing of verheldering van de hoofdnormen (RITE, CTE, enz.)?

- Wat betreft de normen van de sector, en wat ons aangaat, zijn in de afgelopen 5 à 6 jaar alle belangrijke reglementen gereviseerd: het Gasreglement, RITE, de introductie van het EG-merk en de publicatie van CTE. Wij zijn blij dat er niet meer belangrijke variaties bestaan. Hierdoor kunnen alle deelnemers op de markt, fabrikanten, distributeurs, installateurs, enz., alle nieuwe normen op ons nemen. Zelfs de autoriteiten kunnen dat doen en moeten de controle en naleving ervan controleren, wat niet altijd het geval is.

Anderzijds en wat betreft het RITE, houdt de Permanente Commissie regelmatige vergaderingen om de vragen te verzamelen die op de markt leven en om de betreffende uitleg te publiceren. Dit is zowel belangrijk als noodzakelijk. Ik maak van de gelegenheid gebruik om over een andere, zeer belangrijke norm te spreken: die van Wanbetaling die kort geleden is goedgekeurd. Hiermee is iets fundamenteels bereikt, ondanks de tegenwerking van enkele Ministeries, namelijk het verwijderen van de clausule die het toestond om langere betalingstermijnen overeen te komen. Dit dient gevierd te worden, zelfs wanneer er speciale, iets langere aanpassingstermijnen bestaan voor enkele bedrijven, zoals, bijvoorbeeld, de grote bouwondernemingen. Ik denk dat de algemene toepassing van deze norm, die op 29 juni is gepubliceerd en de dag erna in werking is gezet, zal zorgen voor een aanzienlijke verbetering in de economieën van de bedrijven vanwege het verkorten van het betalingstermijn. Hierdoor zullen hun mogelijkheden toenemen en de noodzaak op financiering afnemen.

-Wat zijn de doelstellingen van de bedrijven van de sector en welke ontwikkelingsmogelijkheden hebben zij, volgens u?

- Overleven! Daar gaat het om. Dit is wellicht het slechtste moment. Er wordt niets gebouwd en het ziet er naar uit dat het voorlopig zo zal blijven. De opties zijn dus duidelijk: nieuwe markten zoeken om te kunnen verkopen, de productiviteit op alle mogelijke manier te verbeteren en niet enkel op de eenvoudige wijze van korten in de uitgaven of minder productief zijn. We zitten in een crisis, maar een crisis biedt altijd een mogelijkheid. Degenen die verder en zorgvuldiger nadenken en handelen, zullen de mogelijkheden vinden. Dat moeten wij nastreven.

- De duurzame energie is op middellange termijn een goed alternatief. Wat is de positie van de sector over dit onderwerp?

- De enige en logische houding is dat we niets anders kunnen doen dan dit accepteren en erin meegaan. De tijd van de fossiele brandstoffen komt aan zijn einde. Het zal niet lang meer duren en het is onontkoombaar. Wij moeten ons daaraan aanpassen. Het zal niet morgen gebeuren, dus we moeten doorgaan met waar we mee bezig zijn en nieuwe toepassingen zoeken voor onze producten, die de huidige zullen vervangen. Wij worden hier niet door afgeschrikt, integendeel, het zijn nieuwe uitdagingen: biomassa, cogeneratie, enz.